حتما در اولین برخورد شما به این صفحه نام شایع‌ترین گونه‌ی آلوئه یعنی آلوئه‌ورا از ذهنتان می‌گذرد! احتمالا نام این گیاه آپارتمانی را بر روی جلد بسیاری از کرم‌های مرطوب کننده، کرم‌های شست‌و‌شو صورت، لایه‌بردار و … دیده باشید. اما باید به شما بگویم که 560 نوع آلوئه از گونه‌های دیگر با ظواهر و خواص مختلف نیز وجود دارد که ممکن است با خواندن این مقاله به داشتن یکی از این گیاهان پرفروش آپارتمانی ترغیب شوید! با توجه به سهولت شرایط نگهداری آلوئه در محیط خانه و فواید پرکاربرد آن به نوعی شما با یک تیر دو نشان زده اید! این گیاه آپارتمانی همه‌کاره با داشتن گل‌هایی بادوام و سهولت در شرایط نگهداری خود نیز شناخته شده‌اند. اما اگر انواع مختلف گیاه آلوئه را در کنار هم قرار دهید، خواهید دید که چقدر متفاوت هستند. این گیاه با ارتفاع، شکل برگ، رزت (ساقه‌ی کوتاه شده گیاه) و لبه‌های دندانه‌دار ظاهری نمادین و به یادماندنی را به محیط شما می بخشد.
1: Aloe vera (آلوئه ورا)
آلوئه ورا
شناخته‌شده‌ترین گونه آلوئه است. با طول ساقه ۳۰ الی ۴۰ سانتی‌متر و گل‌های خیره‌کننده‌ی زرد و نارنجی از شبه‌جزیره عربستان آمده‌است و با قلمه‌زنی تکثیر می‌یابد. نگهداری آلوئه‌ورا کارسختی نیست؛ زیرا این گیاه آب را در برگ‌های خود ذخیره کرده و در نور غیرمستقیم و دمای ۱۷ تا ۲۴ درجه سانتیگراد و آبدهی کم بهترین عملکرد را دارد. گیاهان آلوئه تنها در حالتی می‌توانند برگ‌های سالم و قوی ایجاد کنند که مواد مغذی کافی و کودمناسب به آنها داده شود.
در صورت تمایل می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خاک و یا خریداری از محصولات کوددهی مناسب آلوئه ورا به صفحات دیگر سایت مراجعه کنید.
2: Aloe aculeata (آلوئه آکولئاتا)
آلوئه آکولئاتا
این گیاه بومی آفریقای جنوبی است و برگ‌های گیاه به ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد. با گل‌های نارنجی مایل به قرمز و زرد جذابیتی وصف‌نشدنی دارد. این گونه آلوئه را می‌توان در فضای‌باز و بالکن‌های مسقف پرورش داد تا در برابر باران زمستانی محافظت شود. نگهداری آلوئه آکولئاتا تقریبا آسان است. در شرایطی که زهکشی مناسب و آب کم و کافی داشته باشد به‌خوبی رشد می‌کند. تکثیر آن از طریق بذر انجام می‌شود و بهترین زمان برای این کار بهار یا تابستان است.
3: African Aloe (آلوئه آفریقایی)
آلوئه آفریقایی
این گیاه به تعداد محدود در آفریقای‌جنوبی یافت می‌شود. گل‌های زرد یا نارنجی در طول زمستان یا بهار شکوفا می‌شوند. به قرار گرفتن در معرض نور خورشید کامل و آبدهی کم نیاز دارد. در تابستان به مقدار زیاد آبیاری کنید و در زمستان کم‌وبیش آبیاری را متوقف کنید. آب نباید در گلدان بماند.
نکته: نگهداری آلوئه باید در شرایطی باشد که کمترین میزان آبدهی را داشته باشد و هرگز نباید غرقاب یا شناور در آب باشد.
4: Aloe albida (آلوئه آلبیدا)
آلوئه آلبیدا
این نوع آلوئه با گل‌های ریز سفیدرنگ در محیط‌های مرتع کوهستانی رشد کرده و در حفره‌هایی میان صخره‌های خزه‌‌ای در مکان‌هایی که علف‌های نسبتاً کوتاه رشد می‌کنند، شکوفا می‌شود. گل‌های زیبای آنها پوشش مومی جذاب دارند که رنگ خاکستری کم‌رنگ تا کمی سبزآبی را ایجاد می‌کند. بهترین فصل کاشت برای این گیاه سایه دوست بهار است. در شرایط ایده‌آل به‌خوبی شکوفا شده و در گلدان سفالی نیز به خوبی رشد می‌کند. آبیاری منظم این گیاه در طول دوره رشد ضروری است. ولی در طول زمستان فقط در هوای گرم نیاز به آبیاری دارد. تکثیر از طریق بذر در فصل بهار انجام می‌شود. ترکیبی از ماسه بادی و شن به همراه خاک لومی برای گیاه مناسب است.
5: Aloe Arborescens (آلوئه آربورسنس)
آلوئه آربورسنس
این گیاه آپارتمانی را به دلیل گل‌های قرمز خیره‌کننده آن «آلوئه مشعل» می‌نامند. بومی آفریقای جنوبی و داری خواص ضدمیکروبی، ضدالتهابی و ضدقارچی است. این گیاه همیشه سبز در خاک‌های شنی و لومی رشد ایده‌آل دارد. همچنین شرایط نگهداری آلوئه آربورسنس در خاک‌های فقیر از نظر تغذیه‌ای و خاک‌های اسیدی نیز امکان‌پذیر است. این گیاه متحمل، در مکان‌های بدون سایه یا نیمه‌سایه رشد می‌کند و به خاک خشک یا مرطوب علاقه دارد. قابلیت نگهداری در خارج از منزل را دارد. در تابستان کنار یک پنجره پرنور، در گلخانه‌های سایه‌دار، یا در تراس خانه نگهداری کنید، سپس برای زمستان به داخل بیاورید. قلمه آن را زیاد آبدهی نکنید، زیرا باعث پوسیدگی می‌شود.
تکثیر بذر: در یک ماسه نرم و خاک گلدان با زهکشی خوب در مکانی گرم و دارای سایه در سینی، بذر را بکارید. جوانه زنی حدود سه هفته زمان نیاز دارد.
6: Aloe albiflora (آلوئه آلبی فلورا)
آلوئه آلبی فلورا
برگ‌های بلند و باریک، خاکستری مایل به سبز با گل های سفید سوسن مانند آلوئه آلبی فلورا خیره کننده‌است. فصل این گل اوایل تابستان است. در طول سال آن را به مقدار کم آبیاری کنید. آلوئه آلبی فلورا برای فضای آپارتمانی و باغ‌های کانتینری ایده‌آل است. بذر آلوئه با گل‌های سفید را دقیقا پس از رسیدن به دمای ۲۱ سانتیگراد بکارید. پاجوش‌های آن را در اواخر بهار یا اوایل تابستان جدا کنید. پاجوش‌های بدون ریشه را در یک مخلوط استاندارد گلدان کاکتوس قرار دهید.
7: Aloe Arenicola (آلوئه آرنیکولا)
آلوئه آرنیکولا
این گیاه با ساقه‌های افقی مارمانند و گل‌های قرمز رز مانند روی ساقه‌های آویزان ظاهری جلب‌کننده دارد و سطوح برگ‌های نرم آن با لکه‌های سفید مختلف مشخص شده‌است. گلدهی آن در اواخر پاییز شروع می‌شود. گل‌های آن در نور آفتاب شکوفا می‌شود، اما آنها را در یک تراس آفتابی روشن یا منطقه‌ای رو به جنوب در فضای باز قرار دهید. در آفتاب کامل بدون ذره‌ای سایه، ممکن است لکه‌های برنزی ناخوشایندی ایجاد کنند.
از آنها در برابر باران در فضای‌باز محافظت کنید. آلوئه را فقط زمانی آبیاری کنید که خاک خشک است، زیرا مستعد پوسیدگی است و در گلدانی با منافذ زهکشی مناسب قرار داده شود. ساده‌ترین روش تکثیر، ریشه افست (پاجوش) است.
8: Aloe broomii (آلوئه برومی)
آلوئه برومی
بومی آفریقای جنوبی است. به دلیل گل‌آذین عجیب خود آلوئه‌بومی یا آلوئه‌مار نامیده می شود. این آلوئه در آفتاب زیاد رشد می‌کند، اما آنها را در یک تراس آفتابی روشن یا منطقه‌ای رو به جنوب در فضای باز قرار دهید. در آفتاب کامل، روی برگ لکه‌های قهوهای ایجاد می‌شود. فقط در زمان خشک‌شدن خاک آبیاری شوند، زیرا مستعد پوسیدگی هستند.
بهترین روش تکثیر از ریشه آفست (پاجوش) است. استولون ضخیم (ساقه زیرزمینی) را به قد 5 سانتی‌متر برش دهید و آن را در گلدان خودش بکارید و انتهای بریده شده را روی خاک بگذارید تا خشک شود. حداقل به مدت چهار ماه به گیاهان جدید کود ندهید.
9: Aloe buettneri (آلوئه بیوتنری)
آلوئه بیوتنری
این گیاه منحصر به فرد بومی غرب آفریقا و با برگ‌های ضخیم و گوشتی است که به صورت گل رز شکل گرفته است و بیشتر در محیط‌های گرم و خشک رشد می‌کند.
به یک مکان با نور خورشید نیاز دارد. برگ‌ها و ساقه‌های شاداب و وجود کوتیکول ضخیم (لایه محافظتی روی سطح گیاه) باعث می‌شود که به خوبی با محیط‌های خشک سازگار شوند. برای تکثیر گلدان را در مکانی سایه‌دار با خاک شنی به عمق ۲ میلی‌متر بکارید. جوانه‌زنی سه هفته طول می‌کشد.
10: Aloe comosa (آلوئه کوموزا)
آلوئه کوموزا
این گیاه خاص دارای یک ساقه منفرد و بدون انشعاب است که ارتفاع آن به حدود 3 متر می‌رسد. وقتی آلوئه کوموزا رشد می‌کند و بالغ می‌شود، برگ‌های خشک و مرده خود را نگه می‌دارد و شکلی مانند دامن یا ریش پیچ خورده ایجاد می‌کند.
نگهداری آلوئه کوموزا در هر شرایط آب‌وهوایی تقریبا میسر است به شرطی که درگلدان زهکشی خوب و آبیاری کافی نه بیشازحد باشد. آن را در خاک‌شنی و یا ماسه‌ای خوب با اسیدیه (PH) ۵ یا ۶ در گلدانی تقریبا کم‌عمق برای نگهداری ریشه‌های سطحی بکارید. تکثیر آن فقط از طریق بذر انجام می‌شود.
11: Aloe ballye (آلوئه بلی)
آلوئه بلی
این یک آلوئه‌سمی در مناطق کنیا است. به دلیل مواد شیمیایی خطرناک موجود در برگ‌های آن به طور کلی به آلوئه موش معروف است. در علم پزشکی از آن برای بازکردن روده‌ها استفاده می‌شود. برخلاف اکثر گیاهان قادر به ایجاد دی‌اکسیدکربن در شب و فتوسنتز با روزنه در طول روز هستند، بنابراین این مکانیسم از دست‌دادن آب را کاهش می‌دهد. با وجود کوتیکول‌های متراکم با شرایط خشکی سازگار هستند. بذر این آلوئه در ماسه‌ی نرم و زهکشی مناسب کاشت شده و جوانه‌زنی آن سه هفته زمان می‌برد.
12: Aloe Brevifolia (آلوئه برویفولیا)
آلوئه برویفولیا
این گونه کوچک، براق و همیشه‌سبز و چندساله است که بومی آفریقای‌جنوبی است و یک گیاه زینتی به شمار می‌رود. برگ‌های آن کوچک و درشت هستند و دندانه‌های گوشتی با حاشیه سفید دارند. رنگ خاکستری آبی فوق‌‌العاده آن در اواخر پاییز با گل‌های قرمز تیز شکوفا می‌شود. باید در یک محیط نسبتاً آفتابی، در زمینی که زهکشی‌خوبی دارد پرورش داده شود. همچنین فقط به آبیاری ملایم نیاز دارد و خاک نباید همیشه مرطوب باشد. تنها با حذف و کاشت مجدد شاخه‌های مکنده می‌توان آن را به سرعت تکثیر کرد.
13: Aloe erinacea (آلوئه اریناسه)
آلوئه اریناسه
این گونه دارای گل‌های کروی شکل و برگ‌های قهوهای مایل‌به‌سبز است. گل‌ها لوله‌ای، قرمز روشن هستند اما پس از باز شدن زرد می‌شوند و در طول زمستان شکوفا می‌شوند. در تابستان به مقدار مناسب آبدهی شود و در زمستان آبدهی متوقف شود. آب نباید در رزت (ساقه‌ی کوتاه شده گیاه) جمع شود. این گونه عمدتا رشد می‌یابد و نیاز به تعویض ندارد ولی در صورت رشد بیشازحد گلدان یا توقف رشد در فصل بهار تعویض شود. همچنین از مخلوط گلدانی با زهکشی سریع با یک‌سوم ماسه یا سنگریزه استفاده شود.
14: Aloe ferox (آلوئه فروکس)
آلوئه فروکس
این گونه یکی دیگر از بومی‌های آفریقای‌جنوبی با نام آلوئه‌تلخ است که ساکولنتی بزرگ و همیشه سبز می‌باشد. گل‌های لوله‌ای قرمز مایل به نارنجی روشن ایجاد می‌کند. این گونه به دلیل ترشح قهوهای تلخ و ژل بی‌رنگ برگ خود ارزش دارد. نگهداری آلوئه فروکس با آب و هوای خشک و گرمسیری، خاک های شنی- لومی، مناطق باز، آفتاب کامل و آبدهی کم و زهکشی مناسب انجام می شود.
15: Aloe camperi (آلوئه کمپری)
آلوئه کمپری
به این گونه، آلوئه پفیلایی هم گفته می‌شود. در کلنی‌ها با گل‌های نارنجی در اوایل بهار شکوفا می‌شود. این گونه قادر به تحمل سرمای دوره‌ای تا 2- درجه سانتیگراد هستند، اما تا زمانی که خاک نسبتاً خشک باشد. در آفتاب کامل با کمی سایه به خوبی عمل می‌کند. گیاهان توسعه یافته نسبتاً به خشکی مقاوم هستند. این گیاه آپارتمانی از طریق توپ ریشه و قلمه‌زنی قابل تکثیر است.
16: Aloe Inyangensis (آلوئه اینیگنسیس)
آلوئه اینیگنسیس
این گونه آلوئه یک گیاه علفی کوچک با برگ‌های تسمه‌ای شکل و آبدار و گل‌های قرمز تیره است که به آلوئه‌سنگ نیز معروف می‌باشد. این گیاه برای رشد به نور متوسط نیاز دارد. این گیاه سرمای خفیف تا (° ۲-) را تحمل می‌کند اما نباید دما از این مقدار کمتر شود. آن را در یک ترکیب‌خاک با زهکشی سریع، مانند خاک‌کاکتوس، پرورش دهید.
17: Aloe Excelsa (آلوئه اکسلسا)
آلوئه اکسلسا
این گونه درخت کوچک با یک ساقه است که در دامنه‌های سنگی شیب‌دار وجود دارد. ساقه به ارتفاع 6 متر و معمولاً با برگ‌های خشک پوشیده شده است و به نام زیمباوه نیز معروف است. این گونه در دوره طبیعی خود با آبدهی مناسب به خوبی رشد می کند اما به یک دوره کم‌آبی با دمای سردتر برای گلدهی نیاز دارد.
18: Aloe Bakeri (آلوئه بکری)
آلوئه بکری
گیاهی گلدار، منشعب و مکنده همیشه سبز است که در طول تابستان، گل‌های لوله‌ای با نوک سبز، قرمز یا نارنجی شکوفا می‌شوند. آلوئه بکری در مناطق مرطوب رشد می‌کند. این گیاه تا حداقل دمای ۱۰ درجه سانتی گراد را تحمل می‌کند. در طول دوره رشد ۲ تا ۳ بار کود دهی کافی است. زمانی که در حال رشد است آبیاری کم و در زمان توقف رشد آبیاری متوسط نیاز دارد. از طریق بذر با حرارت زیاد یا از طریق آفست (پاجوش) تکثیر می‌شود.
19: Aloe Ballii (آلوئه بالی)
آلوئه بالی
این گیاه زیبای نارنجی رنگ بومی موزامبیک و زیمبابوه است و بر روی سنگ کوارتزیت رشد می کند. برگ‌های آن ظریف، خطی، سبز روشن با لکه ها و خطوط سفید است و گل‌های نارنجی رنگ متمایل به قرمز دارد.
Aloe Argenticauda :20 (آلوئه آرژانتیکاودا)
آلوئه آرژانتیکاودا
آلوئه آرژانتیکاودا بومی نامیبیا است. زیستگاه طبیعی آن بوته‌زارهای خشک نیمه‌گرمسیری یا گرمسیری و مناطق صخره‌ای است. رنگ برگ‌ها زرد مایل به نارنجی تا سبز است. برگ‌های زیبای آن گوشتی با لبه‌های خاردار نامنظم هستند. برگ به صورت گل رز رشد می‌کند و گل‌های آن به رنگ صورتی مایل به قرمز هستند.
